روزافروز
لغتنامه دهخدا
روزافروز. [ اَ / زَف ْ] (نف مرکب ) تابناک . روشنگر. روشنی بخش :
ای دریغا نور ظلمت سوز من
ای دریغا صبح روزافروز من .
چون نباشم همچو شب بی روز او
بی وصال روی روزافروز او.
ای دریغا نور ظلمت سوز من
ای دریغا صبح روزافروز من .
مولوی .
چون نباشم همچو شب بی روز او
بی وصال روی روزافروز او.
مولوی .