محتقرلغتنامه دهخدامحتقر. [ م ُ ت َ ق َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از احتقار.پست و فرومایه و کمینه . (ناظم الاطباء) : تو مگو کاین مس برون بد محتقردر دل اکسیر چون گشته ست زر.مولوی .
