تعبیرسازی عینی

نوعی تعبیرسازی که صریحاً بر بافت موجود و عناصر آن، نظیر گوینده و شنونده و زبان گفت‌وگو، تأکید دارد و ساخت دستوری جمله به آن اشاره دارد