عقل‌گرایی

1. (در معنای عام) دیدگاهی که براساس آن در فرایند اکتساب یا توجیه باورهای نظری و اخلاقی و دینی و غیره، عقل بر سایر منابع معرفت تقدم دارد یا اساساً یگانه منبع معتبر شناخته می‌شود 2. (در حوزة دین) دیدگاهی که برمبنای آن تعقل و استدلال‌ورزی در باب باور دینی، با فرض مطلوب بودن، ممکن یا ضروری است 3. (در حوزة اخلاق) دیدگاهی در فرااخلاق که برطبق آن اصول اخلاقی به‌طور پیشینی و فقط به مدد عقل قابل شناخت‌اند 4. (در برابر تجربه‌گرایی) مکتبی فلسفی که در قرون هفدهم و هجدهم ظهور کرد و براساس آموزه‌های آن، عقل در میان منابع معرفت بر تجربه مقدم است و معرفت از تصورات و تصدیقات بدیهی و ضروری و یقینی سرچشمه می‌گیرد