کلوئید

حالتی حد واسط بین محلول و تعلیق که در آن بزرگی ذره‏های حل‏شونده به‌اندازه‏ای است که نور را پراکنده می‏کنند و درعین‌حال آن‌قدر کوچک‏اند که ته‏نشین نمی‏شوند