ثیبه

(ثَ یِّ بِ) [ ع . ثیبة ] (ص .) مؤنث ثیب ، زن شوی دیده و از شوهر جدا مانده . خواه به طلاق و خواه به مرگ شوی ، بیوه . مق باکره ، دوشیزه .