ترجمه مقاله

پاکلاغی

فرهنگ فارسی معین

(کَ) (اِمر.) 1 - گیاهی است که برگ آن به پنجة کلاغ می ماند و در بهار می روید و آن را در آش و پلو و مانند آن می ریزند؛ رجل الطیر، رجل الغراب و قازایاغی نیز گویند. 2 - قسمی دوختن که بیشتر در کنار دستمال و رومیزی و مانند آن به کار می رود. 3 - نوعی خط شکستة ناخوانا و درهم .
ترجمه مقاله