کفاییفرهنگ فارسی معین(کِ) [ ع . کفائی ] (ص نسب .) منسوب به کفایت . ؛ واجب ~ امری واجب که چون یک تن آن را انجام دهد، اجرای آن از عهدة دیگران ساقط شود. مق واجب عینی .