بقعه

(بُ عِ) [ ع . بقعة ] ( اِ.) 1 - قطعه ای از زمین . 2 - بنا، زیارتگاه . 3 - مزار ائمه و بزرگان دین . 4 - جای ، مقام . ج . بقاع ، بُقَع . 5 - اتاقکی که بر روی گور اولیا و قدیسان می سازند.