بیمه

(مِ) ( اِ.) عقدی است که به موجب آن یک طرف (بیمه گر) تعهد می کند در ازای پرداخت وجه (حق بیمه ) از طرف دیگر (بیمه گذار) در صورت وقوع حادثه خسارت وارده بر او را جبران کند و انواع مختلف دارد: آتش سوزی ، اتومبیل ، از کار افتادگی ، حوادث ، عمر، اتکایی ، بیکاری و غیره . ؛ ~ اجتماعی بیمه ای که گروه شغلی یا اجتماعی معینی را به طور دست جمعی و بدون استثناء دربرمی گیرد. ؛~ شخص ثالث نوعی بیمة اتومبیل که بیمه گر تعهد می کند در صورتی که بیمه گذار موجب مرگ یا نقص عضو کسی شود دیة آن را به وارث بپردازد. ؛ ~خویش فرما بیمه ای که در آن شخص بدون وابستگی به سازمان معینی با پرداخت پول خود را بیمه کند.