تیشه

(ش ِ) [ په . ] (اِ.) ابزاری فلزی که نوک آن پهن و تیز است و در نجاری و سنگ تراشی به کار می رود. ؛~ به ریشة خود زدن کنایه از: خود را به آستانه نابودی کشاندن .