دوبیتی

(دُ بِ) [ فا - ع . ] (ص نسب .) 1 - شعری دارای دو بیت یا چهار مصراع که مصراع های اول و دوم و چهارم دارای یک قافیه هستند. 2 - یکی از گوشه های چهارگاه .