روشنک

(تلفظ: ro(w)šanak) (اوستایی) روشن ؛ (در گیاهی) نام گیاهی است (شاتل) ؛ (در اعلام) در روایات ایرانی نام دختر دارا (داریوش سوم) که اسکندر با او ازدواج کرد . [دکتر معین معتقد است که در این نام خلطی شده ، و آن این اینکه دختر داریوش سوم که زن اسکندر شد استاتیرا/Stātirā/ نام داشت ، و آریان (کتاب 7 فصل 2 بند2) نام او را برسین (Barsine) نوشته. اسکندر بار دوم که به شوش آمد (325 ق.م) با او ازدواج کرد . اما رکسانه = روشنک ، زن دیگر اسکندر ، دختر یکی از بزرگان بلخ(Baxtri) به نام اوخشتره )یونانی.(oxyastes بود. اسکندر در زمستان سال 329 ـ 328 ق.م. در شهر بلخ ماند ، و در بهار آن سال چند دژ در آن سرزمین به دست وی افتاد. خاندان اوخشتره و در میان آنان روشنک به دست دشمن گرفتار شدند . اسکندر در سال 327 روشنک را به همسری گرفت. یکی از دژهای آن ناحیه که به دست اسکندر افتاد سوسیمیثرش (Sysimithres) یاد شده که پدر روشنک فرماندار آن دژ بود ، و آن در سر پل سنگین در جنوب فیض آباد کنونی بدخشان واقع بود. (نقل از اعلام معین ذیل روشنک)].