شمایل

(تلفظ: šamāyel) (عربی) ظاهر کسی یا چیزی ، شکل و صورت ؛ (در قدیم) خوی‌ها ، خصلت‌های نیکو و پسندیده؛ (در عرفان) اندک جذبه‌ی الهی را گویند که گاه هست و گاه نیست تا سالکِ مغرور ، مغلوب شود.