شهیدا

(تلفظ: šahidā) (عربی ـ فارسی) (شهید + الف اسم ساز) ، شاهد ، حاضر ، کسی که در راه خدا کشته شود؛ (در عرفان) آن‌که در پرتو تجلیات معشوق محو شود .