نقیب

(تلفظ: naqib) (عربی) مهتر قوم ، سالار ، سرپرست گروه ؛ در دوره‌ی صفوی تا قاجار آن که بر نقالان ، معرکه‌گیران ، مداحان و مانند آنها ریاست داشته است ، در دوره‌ی صفوی معاون یا نایب کلانتر؛ (در قدیم) سرپرست و متصدی امور یک گروه خاص اجتماعی یا حکومتی .