هونیا

(تلفظ: hu niyā) (هو = خوب + نیا) دارای نیای خوب ، نیکوتبار ، نیک نژاد ؛ (در پهلوی) (= هونیاک) به معنی خوب نیا ، دارای اصل و نسب اصیل ، منتسب به خانواده‌ای شریف ؛ [مکنزی این واژه را در پهلوی مطبوع و لذت‌بخش معنا کرده است].