وَطْئَاً

قدم نهادن (و عبارت "إِنَّ نَاشِئَةَ ﭐللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئَاً " (:حادثه شب شديدترين قدم نهادن است) و حادثه شب كنايه از نماز شب استو اشاره دارد به اينکه اين عمل از هر عمل ديگر در صفاي نفس ، انسان را ثابتقدمتر ميسازد ، و بهتر از هر چيز نفس آدمي را از اينکه به وسيله شواغل روز ، دچار کدورت شود حفظ ميکند . بعضي گفتهاند : منظور از وطء مطابقت قلب با زبان است لذا معني عبارت مي شود :نماز شب در مطابقت قلب و زبان شديدتر ، و سخني استوارتر و صائبتر است ، چون خداي تعالي شب را مايه آرامش قرار داده و ذهن انسان كمتر در گير مشغله هاي روز است از طرفي در تنهايي شب توجه انسان در اذكارش بيشتر معطوف به خداي تعالي است )