تُصْعِدُونَ

به سمت کرانه هاي افق آنقدر دور شديد تا از نظر نهان شديد(مصدر باب افعال اصعاد که فعل مضارع تصعدون از آن گرفته شده ، به معناي رفتن به طرف کرانه افق و از نظرها دور شدن است ، به خلاف کلمه صعود که مصدر ثلاثي مجرد آن است ، و به معناي بالا رفتن به نقطهاي بلند چون کوه و امثال آن است ، وقتي گفته ميشود : فلان اصعد في جانب البر معنايش اين است که فلاني يک طرف بيابان را گرفت و رفت ، و رفت تا از نظر دور شد ، و وقتي گفته ميشود : صعد في السلم معنايش اين است که پلههاي نردبان را يکي يکي بالا رفت ، بعضي هم گفتهاند بسا ميشود که اصعاد در مورد صعود و به آن معنا استعمال ميشود . )