رُشْدَهُ

رشدش (مقصود از رشد معنايي است که در مقابل غي و گمراهي قرار دارد ، و آن رسيدن به واقع است و منظور از اين که به حضرت ابراهيم (عليه و علي نبينا السلام ) رشدش را داديم اين است که آن حضرت شايستگي و لياقت دريافت اين رشد و رسيدن به واقعيت را داشت )