صِنْوَانٌ

هم ریشه (کلمه صنو به معناي شاخه و جوانهايست که از بيخ تنه درخت روئيده باشد مثلا گفته ميشود : هما صنوا نخلة - اين دو ، دو شاخه از يک درخت خرما است که از ريشه آن جوانه زده ، و فلان صنو ابيه - فلاني شاخه و جوانه پدر خويش است و تثنيه صنو ، صنوان ، و جمع آن صنوان است ، همچنانکه در قرآن کريم هم آمده : صنوان و غير صنوان)