عَزْمِ

تصميم جدي و عقد قلب است بر اينکه فعلي را انجام دهي ، و يا حکمي را تثبيت کني ، بطوري که ديگر در اعمال آن تصميم و تاثيرش هيچ سستي و وهن باقي نماند ، مگر آنکه به کلي از آن تصميم صرف نظر کني ، به اين معنا که عاملي باعث شود به کلي تصميم شما باطل گردد (معناي عزم در أولوا العزم عبارت است از ثبات بر عهد نخست ، که از ايشان گرفته شد ، و اينکه آن عهد را فراموش نميکنند ، همان عهدي که در بارهاش فرمود : و اذ اخذنا من النبيين ميثاقهم ، و منک و من نوح و ابراهيم و موسي و عيسي بن مريم و اخذنا منهم ميثاقا غليظا . و نيز فرمود : و لقد عهدنا الي آدم من قبل فنسي و لم نجد له عزما و اولوا العزم ايشان که داراي شريعت بودهاند پنج نفرند : 1 - نوح 2 - ابراهيم 3 - موسي 4 - عيسي 5 - محمد (صلياللهعليهوآلهوسلّم) ، که قرآن در باره آنان فرموده )