عَصِيّاً

نافرمان - عصيانگر(عصيان ، در لغت بمعناي تحت تاثير قرار نگرفتن ، و يا به سختي قرار گرفتن است ، مثلا وقتي گفته ميشود کسرته فعصي معنايش اين است که من آن چيز را من آن چيزرا شکستم ، ولي نشکست ، يعني از عمل من متاثر نشد ، پس عصيان بمعناي متاثر نشدن است ، و عصيان امر و نهي هم بهمين معنا است ، و اين هم در مخالفت دستورات واجب صادق است ، و هم در مورد به کار نبستن راهنماييهاي خير خواهانه )