عُدْوَانَ

ظلم - تجاوز - دشمني - خصومت (در عبارت "لَا تَعَاوَنُواْ عَلَى ﭐلْإِثْمِ وَﭐلْعُدْوَانِ " و نظاير آن ، عدوان آن اعمال زشتي است که ضررش دامنگير ديگران ميشود ، و گناهان مربوط به حق الناس است که موجب اذيت و آزار مردم مي شوند.کلمه عدوان همه رقم تجاوز را شامل ميشود ، چه تجاوز جايز و پسنديده و چه تجاوز ممنوع و مذموم ، چون ميبينيم در قرآن کريم در هر دو معنا استعمال شده ، درعبارت "من يفعل ذلک عدوانا و ظلما " در تجاوز ممنوع استعمال شده ، و در آيه : فلا عدوان الا علي الظالمين که از آن بر ميآيد ، در مورد ظالمان عدوان پسنديده است ، و در آيه : و تعاونوا علي البر و التقوي ، و لا تعاونوا علي الاثم و العدوان ، نيز به معناي ناپسند آن آمده ، پس معلوم ميشود کلمه عدوان معنايي وسيعتر از کلمه ظلم دارد ، و اعم از ظلم است)