عُدْوَةِ

طرف بلند بيابان - دامنه - مکان مرتفع (منظور در عبارت "إِذْ أَنتُم بِـﭑلْعُدْوَةِ ﭐلدُّنْيَا وَهُم بِـﭑلْعُدْوَةِ ﭐلْقُصْوَىٰ وَﭐلرَّکْبُ أَسْفَلَ مِنکُمْ " اين است که از لحاظ ارتفاع قرار گرفتن در دامنه ،شما در بين لشکر دشمن و کاروان تجاري آنها بوديد و بالاترين ارتفاع هم متعلق به لشکر دشمن بوده است)