مَقَامَهُمَا

در جای آن دو (کلمه مقام در اصل ،اسم مکان ( مکاني است در آن جسمي از اجسام بايستد)يا اسم زمان(زمان ايستادن) ويا مصدر ميمي (ايستادن) ، ولي در موارد بسياري ، صفات و احوال چيزي نوعي ايستادن در يك محل و قرارگاه تشبيه مي شود ، و به آن صفات و احوال ، مقام و منزلت اطلاق ميشود ، مثل آن آيهاي که در مورد شهادت ميفرمايد : فاخران يقومان مقامهما ، و قول نوح که به حکايت قرآن به قوم خود گفت : ان کان کبر عليکم مقامي و تذکيري بايات الله ، و قول ملائکه که گفتند : و ما منا الا له مقام معلوم )