مُتَجَانِفٍ

متمایل (از تجانف به معناي تمايل است ، ثلاثي مجرد آن جنف با جيم است که به معناي اين است که دو پاي شخصي متمايل به خارج از اندام خود بشود و در نتيجه گشاد راه برود در مقابل کلمه حنف با حاء است ، که به اين معنا است که پاهاي شخصي از حالت استقامت متمايل به طرف داخل بشود ، - بطوري که وقتي راه ميرود پاها به يکديگر سائيده بشود )