مُتَکَبِّرٍ

متکبر آن کسي است که با جامه کبريائي خود را بنماياند ( كبرياء به معني بزرگي بسيارو سرخم نياوردن در برابر هيچ كس است و مبالغه در کبر را ميرساند و در عظمتهاي غير حسي استعمال ميشود ، که برگشت آن به کمال وجود و غير متناهي بودن کمال است لذا صفت متكبر تنها برازنده ي خداي تعالي است چون اوست كه بزرگي خويش را از كسي نگرفته است وهمانگونه كه آن كس كه لباسي بسيار بزرگتر از اندازه ي خود بپوشد خود را زشت كرده است صفت متكبر براي غير خدا زشت و براي خداي تعالي زيباست )