مُهَيْمِنُ

فائق و مسلط بر شخصي و يا چيزي (هيمنه چيزي بر چيز ديگر اين است که آن شيء مهيمن بر آن شيء ديگر تسلط داشته باشد ، البته هر تسلطي را هيمنه نميگويند ، بلکه هيمنه، تسلط در حفظ و مراقبت چيزي و تسلط در انواع تصرف در آن است به عبارت ديگر علاوه بر حفظ و مراقبت يعني اختيار و توانايي تغيير و تصرف در آن چيز را داشته باشد و در عبارت "وَأَنزَلْنَا إِلَيْکَ ﭐلْکِتَابَ بِـﭑلْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ ﭐلْکِتَابِ وَمُهَيْمِناً عَلَيْهِ " به اين نكته اشاره دارد كه قرآن ضمن تصديق كردن كتابهاي آسماني پيشين به دليل مهيمن بودنش برآنان احكامي از آنان را كه متناسب با زمان خودشان بوده تغيير داده و احكام كاملتري را آورده است البته تصديقش شامل اصول و مهيمن بودنش شامل فروع ذكر شده در كتابهاي آسماني پيشين مي باشد)