وَاقِعَةُ

وقوع يافته - اتفاق افتاده - قرار گرفته - فرود آمده- پدید آمده (وقوع حادثه عبارت است از حدوث و پديد آمدن آن ، و کلمه واقعه صفتي است که هر حادثهاي را با آن توصيف ميکنند و ميگويند : واقعهاي رخ داده ، يعني حادثهاي پديد شده و مراد از واقعه در آيه "إِذَا وَقَعَتِ ﭐلْوَاقِعَةُ "واقعه قيامت است ، و اگر در اينجا به طور مطلق و بدون بيان آمده ، و نفرموده آن واقعه چيست ، تنها فرموده : چون واقعه رخ ميدهد مثل اينکه شما بگوييد : هر وقت زيد آمد چنين و چنان کن ، بدين جهت بوده که بفهماند واقعه قيامت آنقدر معروف است که توضيح آن و ذکر موصوفش مثل اين ميماند که در مثال بالا بگويي هر وقت زيد بقال آمد چنين و چنان کن با اينکه شنونده شما زيد را به خوبي ميشناسد ، و به همين جهت است که گفتهاند : اصلا کلمه واقعه يکي از نامهاي قيامت است ، که قرآن اين نامگذاري را کرده ، همچنان که نامهاي ديگري چون حاقة ، و قارعة ، و غاشية بر آن نهاده است)