وُدّاً

موّدت - دوست داشتنی که آثارش در عمل ظاهر گردد - محبّت ( در مورد آيه "إِنَّ ﭐلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ ﭐلرَّحْمَـٰنُ وُدّاً " در روايات شيعه و سني آمده است كه منظور اين است كه خداي متعال محبّت امير المؤمنين علي عليه السلام را در دلهاي مؤمنان نيكوكار قرار مي دهد)