يَثْنُونَ

عقب مي کشند ("يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ "يعني شانه خالي مي کنند يا سر در گريبان فرو مىبرند .کلمه يثنون از باب ثني الشيء ، يثناه ، ثنيا است ، بر وزن فتح ، يفتح ، فتحا ، و مصدر آن ، يعني ثني به معناي عطف و پيچاندن است ، و نيز به معناي رد و مرتبط بودن بعضي بر بعض ديگر است . وقتي بخواهند بگويند فلاني را از فلان يا فلان عمل منصرف کردم ميگويند : ثنيته عن کذا ، و از همين باب است کلمه اثنان : دو ، چون دومي از هر چيز عطف به اولي آن ميشود ، و به سوي آن برگردانده ميشود : ثناء هم که به معناي مدح است از اين باب است ، زيرا در مدح و ستودن ، فضايل شخص ممدوح را يکي يکي ذکر ميکنند ، دومي را به اولي و سومي را به دومي عطف مينمايند ، و کلمه استثناء نيز از همين باب است ، چون در استثناء نظر خود را به جمله قبل بر ميگرداني و افرادي را از آن استثناء ميکني )