يَدْعُواْ

مي خوانَد - دعوت مي کند - طلب مي کند (" کَانَ يَدْعُواْ ":مي خواند -طلب مي کرد عبارت "ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا کَانَ يَدْعُواْ إِلَيْهِ مِن قَبْلُ "يعني وقتي گرفتاريش را خداوند برطرف مي کرد آن گرفتاريي که خدا را به سوي آن ميخواند ، يعني ميخواند تا آن را برطرف کند را فراموش مي کند. دعاء و نيز کلمه دعوت به معناي معطوف کردن توجه و نظر شخص دعوت شده است به سوي چيزي که آن شخص دعوت شده و اين کلمه معنائي عموميتر از کلمه نداء دارد ، براي اينکه نداء مختص به باب لفظ و صوت است ، ولي دعاء ، هم شامل دعوت کردن بوسيله لفظ ميشود و هم شامل آنجايي که کسي را با اشاره و يا نامه دعوت کنند ، علاوه بر اين ، لفظ نداء مخصوص آنجايي است که طرف را با صداي بلند صدا بزني ، ولي لفظ دعاء اين قيد را ندارد ، چه با صداي بلند او را بخواني و چه بيخ گوشي و آهسته دعوتش کني ، هر دو جورش دعوت است)