يَعْصِ

نافرماني کند - عصيان کند (عصيان ، در لغت بمعناي تحت تاثير قرار نگرفتن ، و يا به سختي قرار گرفتن است ، مثلا وقتي گفته ميشود کسرته فعصي معنايش اين است که من آن چيز را من آن چيزرا شکستم ، ولي نشکست ، يعني از عمل من متاثر نشد ، پس عصيان بمعناي متاثر نشدن است ، و عصيان امر و نهي هم بهمين معنا است ، و اين هم در مخالفت دستورات واجب صادق است ، و هم در مورد به کار نبستن راهنماييهاي خير خواهانه . جزمش به دليل شرط شدن براي بعد از خود مي باشد و حرکت آخرش به دليل تقارن با حرف ساکن يا تشديد دار کلمه بعد مي باشد )