ترمبیدن/ ترمیدن

حالتی است در خشم یا عصبانیت. وقتی فرد از خشم و ناراحتی چهره اش در هم می رود و گوشه ای کز می کند و زانوی غم به بغل می گیرد و سخن نمی گوید، این حالت را ترمبیدن یا ترمّیدن گویند. به ضم تاء و راء و فتح میم. ترمبیدن به سکون میم است. مثال:چرا او ترمبیده/ ترمیده؟! گاه به جایش اصطلاح «باد کردن» هم به کار برند و این زمانی است که پوز یا دهان فرد جلو می آید. مثال:چرا باد کردی؟! اصطلاح پلت بودن هم هست (با فعل شدن و کردن هم می آید). به ضم پ و لام و سکون تاء. چرا پوزت پلت است؟!