ناشناس:
ذیققوررت کلمه ای اکدی است. در ایران تلفظ این کلمه از مقالات رومن گیرشمن گرفته شده و بیشتر «زیگورات» خوانده شده است، به معنای بلند و بر افراشته ساختن. در تمدن های باستانی آسیای غربی نیایشگاهی برای خدایان می ساختند و والاترین آن زیگورات نامیده می شد و معنای آن بالا رفتن به سوی آسمان است. آنها زیگورات را بر بلندی ها می ساختند. در زیگورات ها از بهترین و استوارترین مصالح ساختمانی آن زمان بهره گرفته شده است.