شهرام

شهرام نامی است ایرانی برای پسران. ریشهٔ این نام به زبان پهلوی بازمی گردد و این نام در زبان فارسی امروزی از دو بخش شه = شاه(Shah) و رام(Ram) تشکیل شده که اولی به معنای شاه و دومی نام فرشته ای در دین زرتشت است و روی هم رفته بمعنای شاه رام یا رام بزرگ است. رام که فرشتۀ سعادت و روزی رسانی مردم است، بین ایرانیان باستان از ارزش بسیاری برخوردار بوده و به همین جهت، نام این فرشته به تنهایی یا با پیشوند شه یا شاه بر فرزندان پسر ایرانیان، بسیار نهاده شده است؛ رام و شهرام از نامهای اصیل ایرانی است که در مناطق هند، طبرستان، کردستان و.... بیشتراستفاده می شود. همچنین این نام در کشورهایی که زمانی زیر سلطۀ ایران بودند، مانند هند، پاکستان، تاجیکستان و... رایج است. می توان «شهرام» را معادل فارسی میکائیل دانست زیرا در اسلام، یهودیت و مسیحیت، میکائیل را فرشتۀ روزی رسان می دانند.