وارگه

(varege)؛ جایگاه یا منزلگاهی موقت برای کوچ تابستانی، بهارگاه، منطقۀ ییلاقی. شکل اصلی این واژه در کردی «هه وار گه» بوده که به مرور زمان به صورت کوتاه شدۀ وارگه تلفظ و نگاشته شده است.

از هوارگه به معنی خانه بهاری و ییلاقی گرفته شده و در طول زمان به وارگه تغییر یافته است.