چان

خرمن کوب قدیمی که سه محور اُستوانه ای چوبی داشت. دور هر محور معمولاً پنج تیغۀ آهنیِ دندانه دار مدوّر تعبیه شده بود. این دستگاه به گونه ای ساخته شده بود که دو یا سه نفر می توانستند روی آن بنشینند و حیوان چارپای بارکشی را که آن را می کشید هدایت کنند و به این ترتیب سنگینی و ثِقل افرادِ نشسته روی خرمن کوب باعث خُرد شدن سُفال ها و خوشه های خرمن و جدا شدن کاه از دانه می شد. این دستگاه با چوب نسبتاً ضخیم حدوداً دو متری و به وسیلۀ یوغ به گردن چارپایی که آن را می کشید متّصل می شد. این وسیلۀ خرمن کوبی در منطقۀ فراهان اراک، مخصوصاً روستای سقرجوق و روستاهای اطراف آن، به این نام (چان) شناخته می شده است.