آرا

لغت‌نامه دهخدا

آرا. (اِخ ) (کلمه ٔ لاتینی ) یکی از صور فلکی . المحراب . الببغاء. المجمرة. آتشدان . (ابوریحان ).

لغت‌نامه دهخدا

آرا. (نف مرخم ) مخفف آراینده ، چنانکه در: انجمن آرا، بت آرا، بزم آرا، بهارآرا، پیکرآرا، جهان آرا، چمن آرا، خاطرآرا، خانه آرا، خودآرا، دست آرا، دل آرا، رزم آرا، سپاه آرا، سخن آرا، صدرآرا، صف آرا، عالم آرا، عروس آرا، کشورآرا، لشکرآرا، مجلس آرا، معرکه آرا، معنی آرا، ملْک آرا، مو

فرهنگ فارسی عمید

۱. = آراستن۲. آراینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): انجمن‌آرا، بزم‌آرا، جهان‌آرا، خودآرا، رزم‌آرا، سخن‌آرا.۳. (اسم) [مخففِ آرایش] [قدیمی] زیب؛ زیور: ◻︎ میان گوهر و زیور سراپای / بتان را زشت کرده زیب و آرای (فخرالدین‌اسعد: ۱۲۶).

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مجموع رأی‌های اخذ‌شده در یک انتخابات

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای که در آن زوج‌الکترودهای داخلی برای اندازه‌گیری ولتاژ، در مقایسه با زوج‌الکترودهای خارجی جریان، خیلی به هم نزدیک‌اند

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای با الکترودهای هم‌فاصله و متقارن که می‌تواند در امتداد خط اندازه‌گیری گسترش یابد

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای که در آن دو الکترود جریان و پتانسیل پشت سر هم و در فاصله‌ای دور از هم بر روی خط برداشت (survey line) قرار می‌گیرند

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آرایه‌ای الکترودی که در آن یک دوقطبی جریان را به زمین می‌فرستد و دوقطبی مجاور اختلاف پتانسیل را اندازه‌گیری می‌کند

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ساختاری شامل مجموعه‏ای از یک نوع دادۀ همنام با آرایش مشخص

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← آرایش نظام‌مند

دیکشنری فارسی به انگلیسی

gently

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← تراپیوستگی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← هم‌پیوستگی 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی کلان‌ساختار که در آن مدخل‌های اصطلاحی براساس شبکة مفهومی اصطلاحات مرتب می‌شوند نیز: ترتیب نظام‌مند، ترتیب سامانمند systematic order

دیکشنری انگلیسی به فارسی

سناریو، صحنه ارا، سن ارا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

سناریوها، صحنه ارا، سن ارا

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: del ārāy) (= دل آرا) ، ← دل آرا .

دیکشنری انگلیسی به فارسی

آرا

گویش مازنی

آرا

لغت‌نامه دهخدا

آراب . (ع اِ) ج ِ اِرْب . اعضاء.- آراب سبعه ؛ مساجد سبعه است که گاه سجود بر زمین آید.|| آبله ها که بر اعضاء ظاهر شود. || پاره های گوشت .

لغت‌نامه دهخدا

آرابایا. (اِخ ) نام باستانی ایالت «چترپتی » بین النهرین .

لغت‌نامه دهخدا

آراخوزیا. (اِخ ) نام ناحیه ای باستانی در محل قندهار کنونی که آن را هراووتی و هرخوواهیش و یونانیان ، آراکوزیا و عرب رخج مینامیدند.

لغت‌نامه دهخدا

آرامیدن . [ دَ ] (مص ) آرمیدن . استراحت کردن . آسودن . ساکن شدن . (زمخشری ). آسایش یافتن . سکون . استقرار. اسکان . (زوزنی ). بیارامیدن . قرار گرفتن : نیارامد از بانگ هنگام جنگ [ رستم ]همی آتش افروزد از خاک و سنگ . فردوسی .

لغت‌نامه دهخدا

آرام خاطر. [م ِ طِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مایه ٔ سکون خاطر.

لغت‌نامه دهخدا

دانش آرا. [ ن ِ ] (نف مرکب ) دانش آرای . دانش پیرا. (آنندراج ).آراینده ٔ دانش . زینت دهنده ٔ فضل و دانش : ردی دانش آرای یزدان پرست زمین حلم و دریادل و راددست .اسدی .

لغت‌نامه دهخدا

دده بزم آرا. [ دَ دَ ب َ ] (اِخ ) نامی از نامهای کنیزکان سیاه : مثل دده بزم آرا. || یکی از ائمه ٔ اربعه ٔ کتاب کلثوم ننه . از زنان صاحب رای در کتاب کلثوم ننه . یکی از مفتیه های کتاب کلثوم ننه .

لغت‌نامه دهخدا

دست آرا. [ دَ ] (نف مرکب ) دست آرای . آراینده ٔ مسند و سریر (در این جا دست به معنی مسند است ). (یادداشت مرحوم دهخدا).

لغت‌نامه دهخدا

دل آرا. [ دِ ] (نف مرکب ) دلارا.دل آرای . دل آراینده . آراینده ٔ دل . شادکننده ٔ دل . آنچه یا آنکه باعث شادی و نشاط و سرور شود : نشستند بر زین پرستندگان دل آرا و هرگونه ای بندگان . فردوسی .کوس را بین خم ایوان سلیما

لغت‌نامه دهخدا

حسدآرا. [ ح َ س َ ] (نف مرکب ) بدخواه . (آنندراج ) (از هفت قلزم ). حسدورز : تو شادخوار عافیتی تا وبای غم طاعون به طاعن حسدآرا برافکند.خاقانی .