اتانلغتنامه دهخدااتان .[ اَ / اِ ] (ع اِ) خر ماده . ماچه خر. ماچه الاغ . ماده خر. (مهذب الأسماء). خرماچه . ماچه حماره . اُم ﱡحِلس . و شیر او مسلولان را بغایت نافع است . و اتانة بدین معنی کم آمده است . ج ، اُتُن ، آتُن ، اُتن ، مأتوناء. || سنگی بزرگ که در می
اتانفرهنگ فارسی عمیدگازی فرّار، بیرنگ، بیبو، و قابل اشتعال که به عنوان سوخت و نیز در بعضی از یخچالها به عنوان عامل سرمازا به کار میرود.
حتیانلغتنامه دهخداحتیان . [ ح ِت ْ تی ] (اِخ ) قومی باستانی که پیش از تمدن مردم فینیقی در آسیای صغیر مملکت عظیمی داشته اند. پورداود گوید: سابقاً از حتیتها فقط نامی شنیده بودند، زیرا درتوارة چندین بار یاد گردیده اند پس از کاوشهائی که در سوریه و آسیای صغیر شد و چندین شهر بزرگ آنان کشف گردید دانس
حطانلغتنامه دهخداحطان . [ ح ِطْ طا ] (ع اِ) تکة. (از منتهی الارب ). بز کوهی . تیس . (از اقرب الموارد).
حیتانلغتنامه دهخداحیتان . (ع اِ) ج ِ حوت ، به معنی ماهی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). و رجوع به حوت شود.
اتانینلغتنامه دهخدااتانین . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اَتون . آتش دانهای نانوایان و آهک پزان و جز آن . کوره های آجرپزی . تنورهای نانوائی .
اتان الضحللغتنامه دهخدااتان الضحل . [ اَ نُض ْ ض َ ] (ع اِ مرکب ) سنگ گازران . (مهذب الأسماء). || سنگ بزرگ بر سر چاه که از چغزلاوه گرفتن پای بر آن لغزد. || سنگی بزرگ که پاره ای از آن درون چاه و پاره ای بیرون باشد. || تالاب .
کلاته اتانلغتنامه دهخداکلاته اتان . [ ک َ ت ِ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چناران حومه ٔ شهرستان مشهد. محلی جلگه و معتدل است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
مأتوناءلغتنامه دهخدامأتوناء. [ م َءْ ] (ع اِ) ج ِ اَتان که خر ماده باشد. (ازمنتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). اسم جمع اَتان است . (از اقرب الموارد). و رجوع به اتان شود.
اتنلغتنامه دهخدااتن .[ اُ ] (ع اِ) ج ِ اَتان و اِتان ، بمعنی خر ماده . || نشستگاه هودج از پشت شتر. (منتهی الارب ).
اتان الضحللغتنامه دهخدااتان الضحل . [ اَ نُض ْ ض َ ] (ع اِ مرکب ) سنگ گازران . (مهذب الأسماء). || سنگ بزرگ بر سر چاه که از چغزلاوه گرفتن پای بر آن لغزد. || سنگی بزرگ که پاره ای از آن درون چاه و پاره ای بیرون باشد. || تالاب .
اتانینلغتنامه دهخدااتانین . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اَتون . آتش دانهای نانوایان و آهک پزان و جز آن . کوره های آجرپزی . تنورهای نانوائی .
خراتانلغتنامه دهخداخراتان . [ خ َ ] (اِخ ) بصیغه ٔ تثنیه نام دو ستاره ٔ روشن در دوش اسد که آنها را زبرةالاسد گویند. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
داتانلغتنامه دهخداداتان . (اِخ ) (به معنی مخصوص بچشم ) یکی از رؤسای رؤبین که در عصیان قورح شریک بود. (سفر اعداد 16: و 26:9- سفر تثنیه 11:<span class="hl" di
داشاتانلغتنامه دهخداداشاتان . (اِخ ) قریه ای در 594هزارگزی طهران میان قال و مراغه و آنجا ایستگاه راه آهن باشد.
خسروکواتانلغتنامه دهخداخسروکواتان . [ خ ُ رَ/ رُو ک ُ ] (اِخ ) نام خسروانوشیروان در متون کتب پهلوی است . (از پاورقی ص 73 مجمل التواریخ و القصص ).