لغتنامه دهخدا
اخطلان . [ اَ طَ ] (اِخ ) دو اخطل مشهور: ابوالفرج بن هندو در مراجعه ٔ بشعر پس از ترک آن گوید:و کنت ترکت الشعر آنف من خناو أکبر عن مدح و أزهد عن عزل ...تزل القوافی عن لسانی کأنهایفاع یزل السیل منه علی عجل فأصبح شعرالاعشیین من العشالدیه و شعرالاخطلین