بازیگریلغتنامه دهخدابازیگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) شعبده . بازی نمودن . چشم بندی . فریب : به بازیگری تیر بازه ببست چو شد غرقه پیکانش بگشاد دست . فردوسی .جهان بازیگری داند مکن با این جهان بازی که درمانی بدام او اگر چه تیز پروازی .<