بالنده

bālande

معنی

نموکننده؛ در حال رشد یا پیشرفت: جامعهٴ بالنده.

مترادف

۱. رشدکننده، نموکننده، رشدیابنده
۲. مفتخر، مباهی

جست‌وجوی دقیق

بالنده

فرهنگ فارسی عمید

نموکننده؛ در حال رشد یا پیشرفت: جامعهٴ بالنده.

بالنده

بالنده . [ ل َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از بالیدن . نامی . (ناظم الاطباء). نامیة. بالان . هرچیز که آن بالیده و تنومند شده باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ). برروینده . روینده : بالنده ٔ بی دانش مانند نباتی کز خاک

بالنده

فرهنگ فارسی معین

(لَ دِ) (ص فا.) نمو کننده ، نشو و نما - کننده .

بالنده

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. رشدکننده، نموکننده، رشدیابنده ۲. مفتخر، مباهی

بالنده

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: bālande) (صفت فاعلی از بالیدن) ویژگی آن‌که یا آن‌چه در حال رشد ، افزایش یا ترقی است ، یا توانایی آن را دارد ؛ نمو کننده ، رشد کننده .

جست‌وجوی هم‌آوا

بالنده کوه

لغت‌نامه دهخدا

بالنده کوه . [ ل َ دَ / دِ ] (اِخ ) نام محلی در سر راه فریم به گلپایگان (یا گوشواره از نواحی کبودجامه ) و مازندران . (سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 130 بخش انگلیسی و ترجمه ٔ آن ص <span class="hl" dir="