جفاپیشگیلغتنامه دهخداجفاپیشگی . [ ج َ ش َ / ش ِ ] (حامص مرکب ) کار جفاپیشه . عمل جفاپیشه . عمل جفاکار. جفاکاری . جفاپیشه بودن . ستم و ظلم را پیشه ٔ خود ساختن . رجوع به جفاپیشه و ظلم شود.
جفاکیشلغتنامه دهخداجفاکیش . [ ج َ ] (ص مرکب ) جفاکار. جفاپیشه . آن که جفا و ستم ورزی کیش و آیین اوست . آن کس که شیوه و کار او جفا کردن و ستم روا داشتن است . رجوع به جفاپیشه شود.