داروغهلغتنامه دهخداداروغه . [ غ َ / غ ِ ] (ترکی - مغولی ، اِ) رئیس شبگردان . سرپاسبانان . داروغه که در زبان مغولی به معنی «رئیس » است یک اصطلاح عمومی اداری است . از احسن التواریخ چنین مستفاد میگردد که داروغه بطور کلی به حکام اطلاق می شده است . بعدها لقب حاکم پا
داروغهفرهنگ فارسی عمید۱. [عامیانه، مجاز] بزرگتر هر صنف و دسته.۲. [عامیانه، مجاز] بزرگتر و مباشر قریه.۳. [منسوخ] سردسته و رئیس پاسبانان و نگهبانان شهر.
ده داروغهلغتنامه دهخداده داروغه . [ دِه ْ غ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور. واقع در 6هزارگزی جنوب باختری نیشابور دارای 747 تن سکنه است . آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
نرخ داروغهلغتنامه دهخدانرخ داروغه . [ ن ِ غ َ / غ ِ ] (اِ مرکب ) متصدی بازار که تعیین می کند نرخ غله را. (ناظم الاطباء).
داروغه ٔ دفترخانهلغتنامه دهخداداروغه ٔ دفترخانه . [ غ َ / غ ِ ی ِ دَ ت َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سرپرست اداره ٔ دفترخانه . از مبلغ مواجب داروغه دفترخانه چنین برمی آید که سمت و شغل وی دارای اهمیت بوده و این مقام زیردست مستوفی
داروغه ٔ فراشخانهلغتنامه دهخداداروغه ٔ فراشخانه . [ غ َ / غ ِ ی ِ ف َرْ را ن َ /ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فراش به کسانی گفته میشد که فرش پهن میکردند و چادر میافراشتند. خادمان و پیشخدمتهای قصر شاهی . فراشخانه دارای داروغه ای بود که گو
داروغگیلغتنامه دهخداداروغگی . [ غ َ / غ ِ ] (حامص ) شبگردی و پاسبانی . || حکومت و نظارت . (ناظم الاطباء).
ده داروغهلغتنامه دهخداده داروغه . [ دِه ْ غ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور. واقع در 6هزارگزی جنوب باختری نیشابور دارای 747 تن سکنه است . آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
نرخ داروغهلغتنامه دهخدانرخ داروغه . [ ن ِ غ َ / غ ِ ] (اِ مرکب ) متصدی بازار که تعیین می کند نرخ غله را. (ناظم الاطباء).
داروغه ٔ دفترخانهلغتنامه دهخداداروغه ٔ دفترخانه . [ غ َ / غ ِ ی ِ دَ ت َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سرپرست اداره ٔ دفترخانه . از مبلغ مواجب داروغه دفترخانه چنین برمی آید که سمت و شغل وی دارای اهمیت بوده و این مقام زیردست مستوفی
داروغه ٔ فراشخانهلغتنامه دهخداداروغه ٔ فراشخانه . [ غ َ / غ ِ ی ِ ف َرْ را ن َ /ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فراش به کسانی گفته میشد که فرش پهن میکردند و چادر میافراشتند. خادمان و پیشخدمتهای قصر شاهی . فراشخانه دارای داروغه ای بود که گو
دارغهلغتنامه دهخدادارغه . [ رُ غ َ / غ ِ ] (ترکی - مغولی ، اِ) مخفف داروغه ، رئیس شب گردان . رجوع به داروغه شود.
داروغه ٔ دفترخانهلغتنامه دهخداداروغه ٔ دفترخانه . [ غ َ / غ ِ ی ِ دَ ت َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سرپرست اداره ٔ دفترخانه . از مبلغ مواجب داروغه دفترخانه چنین برمی آید که سمت و شغل وی دارای اهمیت بوده و این مقام زیردست مستوفی
داروغه ٔ فراشخانهلغتنامه دهخداداروغه ٔ فراشخانه . [ غ َ / غ ِ ی ِ ف َرْ را ن َ /ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فراش به کسانی گفته میشد که فرش پهن میکردند و چادر میافراشتند. خادمان و پیشخدمتهای قصر شاهی . فراشخانه دارای داروغه ای بود که گو
ده داروغهلغتنامه دهخداده داروغه . [ دِه ْ غ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور. واقع در 6هزارگزی جنوب باختری نیشابور دارای 747 تن سکنه است . آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span
نرخ داروغهلغتنامه دهخدانرخ داروغه . [ ن ِ غ َ / غ ِ ] (اِ مرکب ) متصدی بازار که تعیین می کند نرخ غله را. (ناظم الاطباء).