داغمه

ضیاغمة. [ ض َ غ ِ م َ ] (اِخ ) عشیره ای از قبیله ٔ آل کثیر از طوایف خوزستان ایران از طایفه ٔ عنافجه که در اراضی بین رود دزفول و رود شوشتر متوقف می باشند.

داغمه بستن

لغت‌نامه دهخدا

داغمه بستن . [ م َ / م ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) خشک و سیاه شدن پوست (چنانکه در لب ) از حرارت درونی چون از تب و یا از حرارت بیرونی چون از آتش و آفتاب .

داغمه چی

واژه‌نامه آزاد

نام خانوادگی بسیاری از افراد در منطقۀ بندپی شرقی شهرستان بابل است. برخی معتقدند که معنی آن کوه کن است (داغ در زبان ترکی به معنای کوه است).

جست‌وجوی مشابه

داغمه بستن

داغمه چی

جست‌وجوی متن

داغلمه

مه

مه . [ م َ ] (ترکی ، پسوند) در ترکی مزید مؤخری است که در عقیب مفرد امر مخاطب درآید و گاه مانند «مک » مجموع مرکب معنی مصدری دهد و گاه معنی اسم ذات ، چون : سورتمه ، قورمه ، دگمه ، یورتمه ، چاتمه ، چکمه ، دلمه ، قاتمه ، یارمه ، باسمه ، سخلمه (سقلمه )، قیمه ، کسمه ، داغمه ، چالم

جست‌وجوی هم‌آغاز

داغمه بستن

لغت‌نامه دهخدا

داغمه چی

واژه‌نامه آزاد

درپیوند

بیشتر بدانید

داغمه

dāqme

معنی

جست‌وجوی دقیق

داغمه

لغت‌نامه دهخدا

داغمه

فرهنگ فارسی عمید

داغمه

فرهنگ فارسی معین

داغمه

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آوا

ضیاغمة

لغت‌نامه دهخدا

داغمه بستن

لغت‌نامه دهخدا

داغمه چی

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی مشابه

داغمه بستن

لغت‌نامه دهخدا

داغمه چی

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی متن

داغلمه

فرهنگ فارسی معین

مه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

داغمه بستن

لغت‌نامه دهخدا

داغمه چی

واژه‌نامه آزاد