سودهلغتنامه دهخداسوده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) آنچه از سودن بهم رسد چون سوده ٔ الماس و سوده ٔ آهن و سوده ٔ شنگرف و سوده ٔ صندل . (آنندراج ). هر چیز نرم و مسحوق مانند سوده ٔ الماس و سوده ٔ صندل . (ناظم الاطباء) : بوقت رفتنش از سیم ساده
سودهلغتنامه دهخداسوده . [ دِه ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بوزی بخش شادگان شهرستان خرمشهر. دارای 746 تن سکنه .آب آن از رودخانه ٔ جراحی . محصول آنجا غلات ، خرما. شغل اهالی زراعت ، غرس نخل و گله داری و صنایع دستی عبا و حصیر بافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران
سودهفرهنگ فارسی معین(دِ یا دَ) 1 - (ص مف .) ساییده شده ، لمس شده . 2 - کوفته . 3 - ریز شده ، خرد شده . 4 - گداخته ، مذاب . 5 - حک شده . 6 - محو شده . 7 - سوراخ شده ، سفته . 8 - خرج شده . 9 - (اِ.) گرد و غبار.
سودةلغتنامه دهخداسودة. [ س َ دَ ] (اِخ ) دختر زمعةبن قیس بن عبد شمس . از زنان رسول خدا (ص ) بسال 54 هَ . ق . به مدینه درگذشت . رجوع به الاعلام زرکلی ج 1 ص 398 و تاریخ الخلفا صص <span class="h
شودحلغتنامه دهخداشودح . [ ش َ دَ ] (ع ص ) شوذح . ناقه ٔ شودح ؛ ماده شتر دراز بر روی زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).ماده شتر دراز. (مهذب الاسماء). رجوع به شوذح شود.
شوذحلغتنامه دهخداشوذح . [ ش َ ذَ ] (ع ص ) ماده شتر دراز بر روی زمین (یا آن به دال است یعنی شودح ). (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به شودح شود.
پسودهلغتنامه دهخداپسوده . [ پ َ دَ / دِ ] (ن مف ) دست زده . دست رسیده . و دست مالیده باشد و سوراخ کرده را نیز گویند. (برهان قاطع).
پی سودهلغتنامه دهخداپی سوده . [ پ َ / پ ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) لگدکوب شده . پایمال : بس مور کو ببردن نان ریزه ای ز راه پی سوده ٔ کسان شود و جان زیان کند.خاقانی .
سوده گرلغتنامه دهخداسوده گر. [ دَ / دِ گ َ] (ص مرکب ) حکاک . (منتهی الارب ) (دهار) : عقیق را چوبسایند نیک سوده گران که آبدار بود با لبان تو ماند.دقیقی .
سوده شدنلغتنامه دهخداسوده شدن . [ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) سائیده شدن . اسحاق . (منتهی الارب ) : چون تو چنین فتنه ٔپیراهنی سوده شود پیرهن ار ز آهن است . ناصرخسرو.اجزات چون بپای شب و روز سوده شدت
حفیلغتنامه دهخداحفی . [ ح َف ْی ْ ] (ع مص ) حفوة. برهنه پای رفتن . (ازاقرب الموارد). || سوده پای گردیدن . سوده شدن پای . || سوده شدن سم ستور. (زوزنی ).
سوده گرلغتنامه دهخداسوده گر. [ دَ / دِ گ َ] (ص مرکب ) حکاک . (منتهی الارب ) (دهار) : عقیق را چوبسایند نیک سوده گران که آبدار بود با لبان تو ماند.دقیقی .
سوده شدنلغتنامه دهخداسوده شدن . [ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) سائیده شدن . اسحاق . (منتهی الارب ) : چون تو چنین فتنه ٔپیراهنی سوده شود پیرهن ار ز آهن است . ناصرخسرو.اجزات چون بپای شب و روز سوده شدت
سودهی کورblind pointingواژههای مصوب فرهنگستانسودهی تلسکوپ در آسمان با ابزارهای هدایتکننده و بدون مشاهدۀ مستقیم آسمان
دست فرسودهلغتنامه دهخدادست فرسوده . [ دَ ف َ دَ /دِ ] (ن مف مرکب ) دست فرسود. فرسوده شده با دست . (ناظم الاطباء). ملموس . دست زده : دست فرسوده ٔ مفارقت عزیزان و پای سوده ٔ مصیبت نیک مردان شده است . (منشآت خاقانی چ دانشگاه ص <span class="hl"
دل آسودهلغتنامه دهخدادل آسوده . [ دِ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آسوده دل . خاطرجمع. غیرمضطرب . مطمئن . فارغ البال : ملک را بود بر عدو دست چیرچو لشکر دل آسوده باشند و سیر. سعدی .- دل آسوده شدن
پی سودهلغتنامه دهخداپی سوده . [ پ َ / پ ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) لگدکوب شده . پایمال : بس مور کو ببردن نان ریزه ای ز راه پی سوده ٔ کسان شود و جان زیان کند.خاقانی .
خاطرآسودهلغتنامه دهخداخاطرآسوده . [ طِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کسی که او را ناراحتی و رنجی نباشد. آنکه او را فراغت خاطر باشد. آن که او را ملالی و تشویشی نباشد. آسوده خاطر. بی دغدغه . بی تشویش .
چمن آسودهلغتنامه دهخداچمن آسوده . [ چ َ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کنایه از مرغانی که در چمن زمزمه پرداز باشند و این در مقابل مرغان گرفتار است . (از آنندراج ). سرودگوینده در باغ به آزادی و آسودگی ، مانند مرغان . (ناظم الاطباء) : بال خون