سگالشگرلغتنامه دهخداسگالشگر. [ س ِ ل ِ گ َ ] (ص مرکب ) مشورت خواهنده و مشورت دهنده . (از آنندراج ). || اندیشنده .
سگالشگریفرهنگ فارسی عمیدشور؛ مشورت؛ رایزنی: ◻︎ سپهدار چین از سر هوش و رای / سگالشگری کرد با رهنمای (نظامی۵: ۹۳۸).
سگالشگریفرهنگ فارسی عمیدشور؛ مشورت؛ رایزنی: ◻︎ سپهدار چین از سر هوش و رای / سگالشگری کرد با رهنمای (نظامی۵: ۹۳۸).
سگالشگریفرهنگ فارسی عمیدشور؛ مشورت؛ رایزنی: ◻︎ سپهدار چین از سر هوش و رای / سگالشگری کرد با رهنمای (نظامی۵: ۹۳۸).