ترجمه مقاله

شش انداز

šeš[']andāz

۱. کسی که نرد بازی می‌کند.
۲. بجول‌باز که با شش بجول بازی می‌کند.
۳. کسی که شش‌گوی به ‌هوا اندازد و بگیرد به‌طوری‌که مرتب چهارتای آن در هوا باشد و دو تای دیگر در دو دست خودش: ◻︎ برون آمد ز پرده سحرسازی / شش‌اندازی به‌جای شیشه‌بازی (نظامی۲: ۱۲۷).
۴. نوعی اشکنه که با پیاز، روغن، و تخم‌مرغ تهیه می‌شود.

ترجمه مقاله